+ ساسان بیا حالا که تا اینجا اومدیم بریم در این مسجده یکم گوجه و خیار بخریم
- باشه
+ مسجد میری؟
- !
+ نمیری یعنی؟ هیئتم نمیری؟
- ...!
+ نماز می خونی؟ نمازم حتمن نمیخونی! مسلمونم نیستی؟ اصلن بچه شیعه ای؟
- 😒
دین، اعتقاد، خدااا
یه چیز کاملن شخصیه، تا وقتی که به واسطه اش به کسی آسیب نرسونی، باعث ضرر و زیان نشی (جامعه هم نه، خود طرف، چون کسی که این سوالارو میپرسه معمولن کوچکترین نقشی در بهبود جامعه نداشته و فقط می خواد بدونه تو آفت اجتماعی یا نه و در اون لحظه خودش رو منجی عالم بشریت فرض می کنه ) و در کل تا وقتی که کاری به کسی نداری، به هیچکس، و اگر واضح نیست تکرار می کنم، به "هیچکس" مربوط نیست...
اینکه فرهنگ جامعه ی ما و شعور مردم ما به سمتی رفته که اولن در این موارد به خودشون اجازه میدن که تا جایی که دهنشون کف کنه ازت سوال بپرسن... و دومن بر مبنای این سوالات تو رو قضاوت کنند (عدم پاسخ رو هم منفی در نظر بگیرند)، مشکل از جامعه است.
اگر قصد داریم برای جامعه فرد مفیدی باشیم، از مشکلاتش کم کنیم... با شعور باشیم، با فرهنگ باشیم، و در مورد ارتباط و اعتقاد شخصی یک نفر با چیزی که بهش معتقده سوال نپرسیم
خود خدایی که در نهایت داستان قرار داره این همه از ما در مورد خودش و مشتقاتش که به حق و ناحق بهش وصل شدن سوال نمیپرسه! یعنی بهتر بگم احتیاجی نداره که بپرسه یا حتا بدونه... گرچه میدونه
چیزی که باید انجام بشه چیزیه که بهش احتیاجه، و دردی یا مشکلی رو از کسی حل می کنه... و در موردش هیچ سوالی نمیشه، بهتر بگم، احتیاجی نیست که در این موارد سوال بشه! مگه سوال بی جواب یا مشکلی به غیر از اینکه مخاطب ما مسجد میره هم وجود داره در دنیا که نیازمند بررسی و رسیدگی باشه؟
یاد بگیریم که به هیچ وجه به ما مربوط نیست این چیزها ، و یاد بگیریم که در مواردی که به ما مربوط هست همین قدر احساس مسئولیت داشته باشیم و پیگیر باشیم و سوال کنیم تا بلکه مشکلی رو از همنوعی حل کنیم، غیر همنوع هم به کنار...
مورد آخر هم اینکه، نیم کیلو گوجه رو به جنگ صفین و امام زمان و عاشورا مرتبط نکنیم، هر صحبتی، هر بحثی جایی داره...
سکوت هم به معنی نه نیست، گاهی معنیش در بک گراند این جمله رو اجرا می کنه
"به تو چه"
و در ادامه هم اگر سوالات ادامه پیدا بکنند جملاتی نظیر "چقدر شعور" "چقدر فرهنگ" "گوجتو بخر" به عنوان پاسخ اجرا میشن...
با هم دوست باشیم و اگر ادعای اعتقاد و ایمان داریم، این رو وسیله ای کنیم برای تحکیم ارتباطاتمون، نه تخریبش...
چه سکوت پر سرو صدایی کردم!