در همین حد عرض کنم که به فرزندان خود علاوه بر اسب سواری و تیر اندازی و شنا، فول کیک بوکسینگ و آشپزی هم بیاموزید
فول کیک بوکسینگ رو وقتی از میدون انقلاب دیروز عبور می کردم و اون بزن بهادرا رو دیدم که به مردم چپ چپ نگاه می کردن بهش پی بردم
آشپزی رو هم چشمتون روز بد نبینه، الان هر لحظه دارم بهش پی میبرم
یعنی جای شما خالی اومدم یک جایی، نگم براتون...
آشپزی اینقدر خوب بود که در حین غذا خوردن سر درد شدم، از بس که این لقمه ها یکی پس از دیگری خوشمزه بودند...
و چالش بعدی این بود که آشپز بعد از اینکه گفتم سیر شدم شروع کرد دوباره برام غذا کشیدن
و شاید باورتون نشه، ولی فکر نمی کنم در تمام عمرم اینقدر از صمیم قلب می خواستم که دیگه غذا نخورم و بهم نگن بازم بخور
خدا رو شکر یکی از آشناها نجاتم داد و گفت نه این همینطوریه، کم غذائه، و درود به شرفش...
اما همون مقدار هم کفایت می کرد که حالت تهوع و سردرد بهم دست بده، و الان هم از دل درد و دل پیچه خوابم نبره...
خدایا شکرت... آدم نباید سر سفره ی کسی که میشینه اینطور بگه بعدش... ولی شما رو به همون خدایی که می پرستید، اگر آشپزیتون خوب نیست، این موضوع رو درک کنید و کسی رو مجبور به فروگذاری شاهکارتون نکنید...
بازم میگم خدا رو بی نهایت شکر، نباید ناشکری کنه آدم... به هر حال طرف اونچه که در توانش بوده انجام داده و دمش گرم... ولی واقعن اذیت شدم... واقعن تحمل اون وضعیت برام دشوار بود... این بنده خدا رو هم خیلی خیلی دوست دارم اما به خاطر این موضوع سعی می کنم بیشتر خونه ی خودمون یا آشناهای مشترکمون ببینمش، تا منزل خودش...
الانم که فیتیله پیچم... از ناچاری اومدم اینجا که حواسم پرت شه شاید خوابم گرفت...
پس یادتون باشه، فول کیک بوکسینگ و آشپزی...
خدایا توبه...